Apollo z Bellac, reż. A. Hanuszkiewicz
Zaliczony do Złotej Setki Teatru Telewizji spektakl w reż. Adama Hanuszkiewicza. Sztuka Jeana Giraudoux była jednym z pierwszych zarejestrowanych przedstawień Teatru Telewizji.
Twórczość Jeana Giraudoux (1882–1944) – dyplomaty, prozaika i jednego z czołowych francuskich dramaturgów współczesnych cechuje się oryginalnym zespoleniem ludowych tradycji francuskich i olbrzymiej erudycji, wyniesionej jeszcze ze studiów w ekskluzywnej Ecole Normale Superieure.
Działalność literacką rozpoczął jako powieściopisarz, będący pod wyraźnym wpływem Paula Moranda. Za ukoronowanie prozatorskich dokonań Giraudoux uznawana jest powieść „Bella” (1926), ale prawdziwy sukces przyniosły mu dopiero dramaty.
Do pisania dla sceny nakłonił go Louis Jouvet – wybitny aktor i reżyser, uznawany dziś za jednego z najwybitniejszych inscenizatorów we współczesnym teatrze francuskim. Tak powstały m.in. „Zygfryd, czyli Limousin” (1928), „Amfitrion 38” (1929), „Wojny trojańskiej nie będzie” (1935), „Elektra” (1937) oraz wystawiona już pośmiertnie „Wariatka z Challiot” (1944).
Dramaty Giraudoux zadziwiają finezyjnymi dialogami i mistrzowsko stopniowanym napięciem. Upust znalazła w nich też rozległa wiedza i erudycja autora, objawiająca się nierzadko w kunsztownych asocjacjach i symbolice o głębokim podłożu kulturowym.
„Apollo z Bellac” to jedna z głośniejszych, lecz nie najwyżej cenionych sztuk Giraudoux. Pełna subtelnej satyry i poezji; lekka, a przez to łatwa do strywializowania przez nieumiejętną inscenizację.
W mistrzowskiej reżyserii Adama Hanuszkiewicza ukazuje jednak całą swą wartość. Staje się poematem o ludzkiej tęsknocie do piękna, o jego potrzebie i obecności w każdym, nawet najbardziej antypatycznym człowieku. Wybitny spektakl Hanuszkiewicza promieniuje ciepłem i życzliwością w ukazywaniu ludzkich spraw, zarówno tych małych i śmiesznych, jak i większych, ważnych.
Oprócz reżyserii wielką zaletą przedstawienia jest aktorstwo. Godne szczególnej uwagi są zwłaszcza znakomite kreacje Kaliny Jędrusik, Jacka Woszczerowicza i Adama Hanuszkiewicza.
Fabuła sztuki jest nadzwyczaj prosta. Nieśmiała, pełna zahamowań dziewczyna imieniem Agnieszka spotyka przypadkiem niejakiego pana de Bellac, który zdradza jej tajemnicę powodzenia u mężczyzn. By je zdobyć wystarczy tylko mówić wszystkim, że są piękni.
Agnieszka zaczyna stosować receptę nieznajomego w pracy. Umiejętnie łechtając próżność współpracowników i zwierzchników, sprawia, że nudne biurowe życie zmienia się nie do poznania.
Obsada: Jacek Woszczerowicz (Dyrektor), Kalina Jędrusik (Agnieszka), Adam Hanuszkiewicz (Apollo z Bellac), Justyna Kreczmarowa (Teresa), Jadwiga Marso (Panna Chewredent), Henryk Szletyński (Sekretarz Generalny), Zdzisław Lubelski(Woźny), Stanisław Jaworski (Lepedura), Stanisław Kwaskowski (Rasennik), Alfred Łodziński (Szulce)
Czas: 60 min
Autor: Jean Giraudoux
Przekład: Maria Serkowska, Hubert Rostworowski
Reżyseria: Adam Hanuszkiewicz
Scenografia: Xymena Zaniewska
Realizacja TV: Olga Lipińska
PREMIERA 1958