Akcja rozgrywa się w latach 1945 – 1953. Niektóre z postaci mają rzeczywiste pierwowzory, jednak przedstawione sytuacje i wydarzenia są fikcyjne. W fikcyjne dialogi wplecione zostały autentyczne wypowiedzi Makuszyńskiego pochodzące z jego książek, felietonów, anegdot. W wypowiedziach innych postaci odnajdujemy liczne cytaty z piśmiennictwa tego okresu.

Wydarzenia, często tragiczne, przedstawione zostały w konwencji komediodramatu. Niektóre sceny mają wyraźnie komediowy, czasem wręcz groteskowy charakter. Nośnikami głównego konfliktu są postaci Makuszyńskiego i Sublokatora, osoby dokwaterowanej przez lokalną administrację do kilkupokojowego mieszkania Makuszyńskich w Zakopanem. Obaj bohaterowie prowadzą ostry spór ideologiczny: Makuszyński jest wyrazicielem wartości i symbolem świata, który zniknął w Polsce wraz z wybuchem wojny, Sublokator reprezentuje nowy, powojenny porządek i ideologię. Dodatkowo obaj są poważnie chorzy i zmuszeni do dzielenia tego samego mieszkania, co pozwala Autorowi tworzyć iście tragikomiczne sytuacje.

To historia opowiadająca o człowieku kochającym nad życie luksus i wygodę, piękne rzeczy, dobre alkohole, wykwintne jedzenie. Opowieść o mającym pieniądze i sławę pisarzu, który pod koniec życia wyrzekł się luksusu i sam niejako skazał na wygnanie i zapomnienie. Skazał, bo nie chciał wyrzec się poglądów, ani wartości w które, i którym wierzył. Stracił w swoim życiu wszystko, co można zdobyć za pieniądze, nie stracił jednak tego, czego za żadną cenę nie da się kupić.

Autor: Łukasz Wylężałek
Reżyseria: Łukasz Wylężałek
Zdjęcia: Wojciech Todorow
Scenografia: Anna Wunderlich
Kostiumy: Elżbieta Radke
Montaż: Beata Barciś

Obsada: Jerzy Schejbal (Makuszyński), Andrzej Mastalerz (Sublokator), Monika Krzywkowska (Żona Makuszyńskiego), Anna Czartoryska (Aktywistka), Mariusz Benoit (Doktor), Magdalena Popławska (Pielęgniarka), Maciej Półtorak (Akowiec), Natalia Chorosińska (Dziewczynka I), Matylda Chorosińska (Dziewczynka II).